سوره التحریم
بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكَ تَبۡتَغِي مَرۡضَاتَ أَزۡوَٰجِكَ وَ ٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ اى پيمبر چرا حرام مىكنى آنچه را حلال كرد خدا برايت خواهى خشنودى همسران خويش را و خدا است آمرزنده مهربان
قَدۡ فَرَضَ ٱللَّهُ لَكُمۡ تَحِلَّةَ أَيۡمَٰنِكُمۡ وَ ٱللَّهُ مَوۡلَىٰكُمۡ وَ هُوَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡحَكِيمُ
2همانا خدا بايسته داشت بر شما حلال بودن سوگندهاى شما را و خدا است دوست شما و او است داناى حكيم
وَ إِذۡ أَسَرَّ ٱلنَّبِيُّ إِلَىٰ بَعۡضِ أَزۡوَٰجِهِۦ حَدِيثٗا فَلَمَّا نَبَّأَتۡ بِهِۦ وَ أَظۡهَرَهُ ٱللَّهُ عَلَيۡهِ عَرَّفَ بَعۡضَهُۥ وَ أَعۡرَضَ عَنۢ بَعۡضٖ فَلَمَّا نَبَّأَهَا بِهِۦ قَالَتۡ مَنۡ أَنۢبَأَكَ هَٰذَا قَالَ نَبَّأَنِيَ ٱلۡعَلِيمُ ٱلۡخَبِيرُ
3و گاهى كه نهان داشت پيمبر بسوى بعضى از زنان خويش داستانى را پس گاهى كه آگهيش داد بدان و فاش ساختش خدا بر او شناسانيد پارهاى از آن را و روى برتافت از پارهاى و هنگامى كه آگهيش داد بدان گفت كه تو را آگهى داده است بدين گفت آگهيم داده است خداوند داناى آگاه
إِن تَتُوبَآ إِلَى ٱللَّهِ فَقَدۡ صَغَتۡ قُلُوبُكُمَا وَ إِن تَظَٰهَرَا عَلَيۡهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ هُوَ مَوۡلَىٰهُ وَ جِبۡرِيلُ وَ صَٰلِحُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ بَعۡدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ
4اگر توبه كنيد اى دو زن بسوى خدا هر آينه گرويده است دلهاى شما و اگر چيرگى كنيد بر او همانا خدا است دوست او و جبرئيل و شايستگان از مؤمنان و فرشتگانند پس از آن پشتيبان
عَسَىٰ رَبُّهُۥٓ إِن طَلَّقَكُنَّ أَن يُبۡدِلَهُۥٓ أَزۡوَٰجًا خَيۡرٗا مِّنكُنَّ مُسۡلِمَٰتٖ مُّؤۡمِنَٰتٖ قَٰنِتَٰتٖ تَٰٓئِبَٰتٍ عَٰبِدَٰتٖ سَٰٓئِحَٰتٖ ثَيِّبَٰتٖ وَ أَبۡكَارٗا
5اميد است پروردگار او اگر طلاق گويد شما را تبديلش كند زنانى نكوتر از شما مسلمانانى مؤمنانى فروتنانى توبهكنندگانى و پرستندگانى رهروانى بيوگانى و شوىناديدگانى
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ قُوٓاْ أَنفُسَكُمۡ وَ أَهۡلِيكُمۡ نَارٗا وَقُودُهَا ٱلنَّاسُ وَ ٱلۡحِجَارَةُ عَلَيۡهَا مَلَٰٓئِكَةٌ غِلَاظٞ شِدَادٞ لَّا يَعۡصُونَ ٱللَّهَ مَآ أَمَرَهُمۡ وَ يَفۡعَلُونَ مَا يُؤۡمَرُونَ
6اى آنان كه ايمان آورديد بازداريد خود و خاندان خويش را از آتشى كه سوخت آن مردمان است و سنگ بر آن است فرشتگانى دژم (درشت خوى) سختگيرانى كه نافرمانى نكنند خدا را آنچه فرمايدشان و بكنند آنچه را كه فرموده شوند
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَا تَعۡتَذِرُواْ ٱلۡيَوۡمَ إِنَّمَا تُجۡزَوۡنَ مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ
7اى آنان كه كفر ورزيدند بهانه نياريد امروز جز اين نيست كه پاداش داده شويد آنچه را بوديد مىكرديد
يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ تُوبُوٓاْ إِلَى ٱللَّهِ تَوۡبَةٗ نَّصُوحًا عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يُكَفِّرَ عَنكُمۡ سَئَِّاتِكُمۡ وَ يُدۡخِلَكُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ يَوۡمَ لَا يُخۡزِي ٱللَّهُ ٱلنَّبِيَّ وَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مَعَهُۥ نُورُهُمۡ يَسۡعَىٰ بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَ بِأَيۡمَٰنِهِمۡ يَقُولُونَ رَبَّنَآ أَتۡمِمۡ لَنَا نُورَنَا وَ ٱغۡفِرۡ لَنَآ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ
8اى آنان كه ايمان آورديد توبه كنيد بسوى خدا توبه نصوح اميد است پروردگار شما بسترد از شما بديهاى شما را و درآرد شما را باغهايى كه روان است زير آنها جويها روزى كه خوار نگرداند خدا پيمبر و آنان را كه ايمان آوردند با او پرتو ايشان مىدود پيش روى ايشان و بر سوى راستشان گويند پروردگارا تمام گردان براى ما نور ما را و بيامرز ما را كه تويى بر همه چيز توانا
يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّبِيُّ جَٰهِدِ ٱلۡكُفَّارَ وَ ٱلۡمُنَٰفِقِينَ وَ ٱغۡلُظۡ عَلَيۡهِمۡ وَ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُ وَ بِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ
9اى پيمبر جهاد كن با كافران و منافقان و درشتى كن بر ايشان و جايگاه ايشان است دوزخ و چه زشت است آن جايگاه
ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱمۡرَأَتَ نُوحٖ وَ ٱمۡرَأَتَ لُوطٖ كَانَتَا تَحۡتَ عَبۡدَيۡنِ مِنۡ عِبَادِنَا صَٰلِحَيۡنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمۡ يُغۡنِيَا عَنۡهُمَا مِنَ ٱللَّهِ شَيۡٔٗا وَ قِيلَ ٱدۡخُلَا ٱلنَّارَ مَعَ ٱلدَّٰخِلِينَ
10زده است خدا مثلى براى آنان كه كفر ورزيدند زن نوح و زن لوط بودند زير فرمان دو بندهاى از بندگان ما شايستگانى پس خيانت كردند با آنان پس بىنياز نساختندشان از خدا چيزى را و گفته شد به آتش درآئيد با درآيندگان
وَ ضَرَبَ ٱللَّهُ مَثَلٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱمۡرَأَتَ فِرۡعَوۡنَ إِذۡ قَالَتۡ رَبِّ ٱبۡنِ لِي عِندَكَ بَيۡتٗا فِي ٱلۡجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِن فِرۡعَوۡنَ وَ عَمَلِهِۦ وَ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
11و زده است خدا مثلى براى آنان كه ايمان آوردند زن فرعون را گاهى كه گفت پروردگارا بساز برايم نزد خويش خانهاى در بهشت و برهانم از فرعون و كردارش و برهانم از گروه ستمگران
وَ مَرۡيَمَ ٱبۡنَتَ عِمۡرَٰنَ ٱلَّتِيٓ أَحۡصَنَتۡ فَرۡجَهَا فَنَفَخۡنَا فِيهِ مِن رُّوحِنَا وَ صَدَّقَتۡ بِكَلِمَٰتِ رَبِّهَا وَ كُتُبِهِۦ وَ كَانَتۡ مِنَ ٱلۡقَٰنِتِينَ
12و مريم دخت عمران را كه نگهداشت فرج خويش را تا دميديم در آن از روح خويش و تصديق كرد به سخنان پروردگار خود و كتابهاى او و گشت از فروتنان
سوره القدر
بِّسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةِ ٱلۡقَدۡرِ
1بنام خداوند بخشاينده مهربان؛ همانا فرستاديمش در شب قدر
وَ مَآ أَدۡرَىٰكَ مَا لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ
2و چه دانستت چيست شب قدر
لَيۡلَةُ ٱلۡقَدۡرِ خَيۡرٞ مِّنۡ أَلۡفِ شَهۡرٖ
3شب قدر بهتر است از هزار ماه
تَنَزَّلُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَ ٱلرُّوحُ فِيهَا بِإِذۡنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمۡرٖ
4فرود آيند فرشتگان و روح در آن به دستور پروردگارشان در هر كار
سَلَٰمٌ هِيَ حَتَّىٰ مَطۡلَعِ ٱلۡفَجۡرِ
5سلامى است آن تا برآمدن بامداد